تعیین جایگاه و تهیه نقشه ادراکی مکان های تاریخی ایران ازدید گردشگران خارجی

تقاضای روز افزون گردشگران برای دیدار از جاذبه های طبیعی، مکان‏های تاریخی، فرهنگی و مذهبی، بستر مناسبی برای توسعه گردشگری فراهم آورده است. کشور ایران با دارا بودن قابلیت های منحصر به فردی مانند جاذبه های طبیعی و تاریخی فراوان، توانایی توسعه گردشگری را به خوبی داراست اما برای دستیابی بیشتر به گردشگری، نیاز به شناسایی قوت ها و ضعف های این قابلیت ها دارد. هدف این پژوهش شناسایی ویژگی‏های مکان‏های تاریخی ایران و تعیین جایگاه مکان های تاریخی ایران از دید گردشگران خارجی است. این پژوهش از نظر هدف در زمره پژوهش های کاربردی و از نظر چگونگی گردآوری داده ها در زمره پژوهش های توصیفی - پیمایشی جای می گیرد. جامعه آماری این پژوهش، گردشگران خارجی می باشند که از یکی از سه مکان تاریخی تخت جمشید، عالی قاپو و مسجد جامع اصفهان بازدید نموده اند. بر اساس مرور ادبیات نظری، یک پرسشنامه از 23 ویژگی مربوط به مکان های تاریخی برای سنجش اهمیت و رضایت هر ویژگی در سه مکان طراحی شد. این پرسشنامه توسط گروهی از متخصصان گردشگری و زبان انگلیسی تایید شد. ضریب آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه و نیز همه متغییرها بزرگتر از 7/0 محاسبه گردید. داده های گردآوری شده بوسیله نرم افزار spss16 تحلیل و با استفاده از نرم افزار( r2009a )matlab نقشه ادراکی ترسیم شد. با اجرای تحلیل عاملی اکتشافی، این ویژگی ها در هفت عامل اصلی خلاصه شدند. با بکارگیری تحلیل اهمیت – رضایت، نقشه ادراکی سه مکان تهیه شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که جایگاه این مکان ها تقریبا شبیه به هم است. عامل بهداشتی و عامل اطلاعاتی از نقاط ضعف اصلی هر سه مکان، هستند در حالیکه عامل جذابیت مکان تاریخی و عامل دسترسی از نقاط قوت هر سه مکان می‏باشند. همچنین، هر سه مکان در عامل‏های امکانات خوردنی و استراحت، و موسیقی دارای ضعف هستند.